recovery

Verleden week is mijn externe harde schijf gecrasht. 
Bij de recovery deze verrassende gedichten teruggevonden, 
geschreven, denk ik, in 2017.

mistman

jij vertelde me dat zij je vertelde

dat niets blijft. dingen ontstaan en vergaan,

lossen dan weer op. aspirine c, bruisend

in een glaasje fruitsap. bravo, gefeliciteerd,

nu kun je weer. een nieuwe lente, een nieuw

geluid. spannend: een nieuwe liefde. blijf

niet alleen, kijk om je heen, surf op dating-

sites. koop je desnoods een knappe zwarte man.

maar wat als je plots door een wormgat kruipt,

in een andere dimensie terechtkomt, niet vooruit

gaat, maar op bizarre wijze je leven herbeleeft,

niet onder dezelfde voorwaarden, maar verrukkelijk

anders? je krijgt geheimzinnige telefoontjes.

iemand zegt: je was mild en beschaafd en vrolijk

op de afspraak. welke afspraak? wablief? oh ja,

dit gebeurde jaren geleden, toen was ik veel jonger. 

maar neen, fluisterde de mistman aan de telefoon, 

je was toen anders, je was toen scherper 

en kritischer. nu ben je zacht, bedankt.

bij een dubbele bestelling

de pakjesman gaf ons een pakje. een pakje,

hoe, waarom, wat? iemand iets besteld? 

niemand. wablief? wat zeg je? een vergissing? 

neen, geen vergissing, er was een brief, 

een bedankje en een nummer. we hadden dus 

een nieuw pakje, dat moest worden geopend.

met de oude ivoren briefopener de grijze tape 

doormidden, de kartonnen flapjes naar buiten 

geplooid. daar zagen wij dezelfde scandinaafse 

reeks eco-grills, een jaar geleden besteld.

geen factuur, alleen dit pakje met de drie 

reusachtige houtschijven. soldaten in de 30-jarige 

oorlog hielden zich warm met het zogenaamde 

‘schwedenfeuer’, vuur tijdens de koude maanden. 

geen spoor van een bestelling teruggevonden. 

hij zegt: niets zeggen. misschien krijgen we dit 

gewoon dubbel. misschien, zeg ik, zitten we 

in een wormgat. de gloed van de eco-grill 

zal vegetatie genereren, een alfabet, een tijd.