maandag 26 november 2018

staat van genade 3







vanmorgen wakker, the dancing queen 

van abba in mijn hoofdje op mijn lippen 


op mijn tong. nip vlug van een glaasje water

vervloek uitdrukkelijk deze oorwurm van jewelste


opgediept uit ik weet niet welke duistere spelonk 

van mijn hersenpan, mijn geestelijke raclette


naar het schijnt een foutje in mijn verdomd

cognitief systeem, dat identieke gebieden activeert


als mijn auditieve cortex. ach! een oorwurm 

verdwijnt vanzelf als je er niet teveel aan denkt


als je het liedje nogmaals zingt, wat een oorwurm

eigenlijk (feitelijk) tot een oorwurm maakt


was het maar zo makkelijk was het maar zo waar! 

ik bevrijd mijn ziel van vijandige lippen verraderlijke 


tongen, mijn ongelooflijke onvergenoegdheid

door te bidden tot mijn zoveelste nieuwe avatar


wees gerust zegt hij, vanaf nu leef je constant

in een staat van genade, je bent het zo gewoon


maar de staat van genade is verontrustend

mijn roze droom omringd met donkere randjes



ik zorg dus voor een mogelijke uitweg, een zweem 

van zwart, dan wordt het weer oneindig klaar




'Heer, bevrijd mijn ziel van vijandige lippen, van verraderlijke tongen'. Citaat uit een middeleeuws handschrift (anno 1000 tot 1250), abdij van Stavelot, Belgische Ardennen.

Uit: in het Gregoriaans klonk ooit de kwarttoon. Die klonken Arabisch. NCR handelsblad, 2 november 2018

en

Hymns of the Coptic Orthodox Church, Abanoub Samuel op Soundcloud

maandag 12 november 2018

staat van genade 2


https://www.youtube.com/watch?v=9wxI4KK9ZYo



wat is dat nu, prevel ik verbouwereerd
- die staat van genade, die toestand van licht

van hemels geluk? is de staat van genade 
gelijk aan vergiffenis, word ik ogenblikkelijk 

een monument van clementie, van zuiverheid
van begenadiging, van gratie, van zwier?

ik bevind me in een staat van genade vroeg
in de ochtend, wanneer het stil is in huis en 

ik doorheen het raam de wolkenvelden volg 
met een blik zonder kreukels. mijn lichaam 

glimlacht, ik ben heilig, beweeg mij aanvallig 
en chic en charmant, ik zweef als een engel 

mijn huid smeuïg als boter, als crème anglaise
als room. mijn ogen groot en rond, ik lijk op 

lou reed en zing van a perfect day, a perfect day
in the park. ik wandel mij blij, mijn lijf is super

gezond, de hemel is blauw, de zon warmgeel
maar voor even, voor even. in het raam zie ik 

mijn evenbeeld, argh! ik draag een strak wit
masker, kreeg ik een facelift zowaar, een maag-

verkleining, een liposuctie? straks dans ik weer
met mijn demon in een zee van chaos, van leven

Arabische en Afrikaanse SF: het verleden opeisen, over het heden nadenken, de toekomst onder de ogen

Arabische en Afrikaanse SF: het verleden opeisen, over het heden nadenken, de toekomst onder de ogen zien Inleiding Alhoewel fervente ...