dichters zijn eng. zij zijn egocentrisch,
zij scheppen er een sardonisch genoegen in
hun geliefde in het openbaar te vernederen.
dichters liegen, zijn verslaafd aan alcohol,
gore seks en aan zichzelf. zij laten zich
door hun vrouw onderhouden, om ze daarna
te vervangen door een jonger exemplaar
Neen, dit zijn niet mijn woorden, maar die van de wereldberoemde schrijfster Margaret Atwood, de auteur van The Handmaid's Tale. In hoofdstukken 1, 2 en 3 van de verhalenbundel Het Stenen Matras (Alphinland, Spookverschijning en Donkere Vrouwe) voert zij het personage Gavin op, het prototype van de dichter en zijn 'Vrouwe' Constance. Constance ontwikkelt zich na hun breuk tot een succesvolle Fantasy schrijfster. Gavin trouwt met de veel jongere Reynolds en wordt docent creatief schrijven in Manitoba. Reynolds omringt hem op zijn oude dag met zogenaamde 'excellente' maar verstikkende 'verzorging', zij knuffelt de oude dichter als het ware 'dood'. Gavin krijgt een beroerte en sterft. In het derde verhaal zijn de protagonisten een stokoude tweeling, Martin en Marjorie, die stiekem al hun hele leven op elkaar verliefd zijn. Marjorie is de vrouw met wie Gavin Constance bedroog.
Gavin droomt eigenlijk de hele tijd van een verzoening met Constance. Terwijl hij doodgaat 'droomt' hij van een ontmoeting met Constance, hij vliegt 'doorheen de zwarte pupil van haar blauwe, verbaasde oog' bij haar naar binnen. Wat een subliem einde!
Deze 3 verhalen zitten boordevol ironie en gitzwarte humor. Stone Mattress is het laatste boek dat ik heb gelezen in 2020. Met genoegen lees ik deze bundel uit in 2021!
